اثر مصرف کافئین و یک جلسه فعالیت ورزشی فزاینده بر استرس اکسایشی و آنتی اکسیدان های آنزیمی مردان فعال

اکثر مطالعاتی که در زمینه ی تاثیرات آنتی اکسیدانی یا پراکسیدانی کافیین صورت گرفته اند، این ماده را به عنوان یک آنتی اکسیدان معرفی کرده اند. با این وجود برخی از محققین معتقدند که کافیین دارای خواص پراکسیدانی نیز می باشد.  بنابراین هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثرات مصرف میزان mg/kg 5 کافئین طی یک جلسه فعالیت ورزشی فزاینده بر استرس اکسایشی در مردان فعال بود. به همین منظور مالون دی آلدئید (MDA) به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپید و آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و سوپراکسید دیسموتاز (SOD) به عنوان آنتی اکسیدان های آنزیمی در سرم خون مورد اندازه­گیری قرار گرفتند.برای این منظور 10 نفر از دانشجویان پسر رشته ی تربیت بدنی ( سن 1.6±21.4 سال، شاخص توده بدن2.39±23.31 کیلوگرم بر مترمربع و زمان آزمون بروس 1.58 ± 14.36 دقیقه) داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمون بروس در2 نوبت جداگانه با فاصله ی 5 روز انجام شد. آزمودنی ها در جلسه اول در شرایط دارونما (گروه 1)، و در جلسه دوم در شرایط مصرف مقدار mg/kg 5 (گروه 2) در آزمون شرکت کردند. نمونه های خونی قبل از مصرف دارونما یا کافیین و بعد از انجام آزمون جمع­آوری شد. یافته ها با استفاده از نرم افزارSPSS.18  و EXCEL 2003مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان می دهد مصرف کافئین در مقایسه با شرایط دارونما، موجب کاهش معنادار مقادیر MDA (05/0 > P)و افزایش معناداری در مقادیر GPX شد (05/0 > P). اما تفاوت میان دو گروه در متغیر SOD معنادار نبود (398/0 > P). به طور کلی به نظر می رسد مصرف mg/kg 5 کافئین فشار اکسایشی ناشی از فعالیت وامانده ساز را همراه با کاهش پراکسیداسیون لیپیدی مهار نموده و موجب بهبود فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی می شود.